Προοδευτική Έκρηξη Τούμπας

Αθλητική Ένωση Ελπίδα Τούμπας - Προοδευτική Έκρηξη Τούμπας : 1-2

Μια πολύ ιδιαίτερη Κυριακή ήταν αυτή που μας πέρασε για την Εκρηξάρα μας, καθώς το ποδοσφαιρικό τμήμα  αντιμετώπιζε στις 6.30μμ στην Τριανδρία την “γειτόνισσα” ΑΕΕ Τούμπας, ενώ μια ώρα μετά ξεκινούσε σε απόσταση αναπνοής ο αγώνας του μπασκετικού τμήματος ενάντια στον Αρίωνα Σταυρούπολης  (ΑΚΑ “οι μπάτσοι”), μια ομάδα που ανερυθρίαστα φιλοξενεί στις τάξεις της 5 μπάτσους διαφόρων υπηρεσιών.

Για τη συνέχεια πατήστε στο περισσότερα...

Το “Ελ Πλάστικο”, το ντέρμπι της Τούμπας (που  όμως γίνεται στην Τριανδρία), σαφώς φάνηκε να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα από τον κόσμο της Έκρηξης, αν κρίνει κανείς από την προσέλευση στην κερκίδα αλλά και τον μειωμένο παλμό. Οι προοδευτικάριοι είχαν το μπάσκετ στο μυαλό τους και ήταν φανερό-και μερικώς δικαιολογημένο.

Ο κόουτς Θύελλας κατέβασε την ομάδα γι ακόμη μια φορά με ένα μοντέρνο four-four-fucking two, όπου κάτω από το τέρμα βρισκόταν ο Κωστάκης, δεξιά κι αριστερά στην άμυνα ο Σταμ κι ο Χέλι αντίστοιχα, ενώ τα δύο σέντερ μπακ ήταν ο Σταύρος κι ο Χόλο.
Στο κέντρο, η τετράδα απαρτιζόταν από τους Διονύση και Μιχαλιό στις πτέρυγες και Μπίλυ Νέζο και Κωστάκη ΑδερφοΤουΜήτσου στα κεντρικά χαφ. Το δίδυμο-φωτιά της επίθεσης συνέθεταν οι Τίμος-Σαββίνιο.

Η Εκρηξάρα μπήκε πολύ δυνατά στο παιχνίδι και μόλις στο πρώτο τέταρτο (πριν καλά καλά έρθουν δηλαδή οι μισοί της κερκίδας) είχε σκοράρει δις: Το πρώτο γκολ ήρθε από προβολή του Μιχαλιού στο δεύτερο δοκάρι μετά από κόρνερ-αναμπουμπούλα. Ελάχιστα λεπτά αργότερα ήρθε και το δεύτερο από παλικαρίσια προσπάθεια του Τίμου, που έβαλε άψογα το σώμα του κερδίζοντας την μπάλα σε μια διεκδίκηση που φαινόταν χαμένη, με άψογη εκτέλεση από το ύψος της περιοχής στην δεξιά -του γκολκίπερ- γωνία.

Η μπάλα που είδαμε από την Προο στο πρώτο ημίχρονο, άγγιζε τα όρια του οργασμού και σίγουρα παρέπεμπε σε ανώτερη κατηγορία από τον αντίπαλο. Χάθηκαν με το τσουβάλι οι ευκαιρίες για το τρίτο τέρμα, ενώ- μιας και μιλάμε για τσουβάλια- το μόνο που φαινόταν να μπορούν να κάνουν οι αντίπαλοι, είναι να πέφτουν με το παραμικρό στο έδαφος σαν σακιά με πατάτες (όχι όλοι, αλλά δυο-τρεις το παράκαναν σίγουρα). Αφού λοιπόν το τρίτο τέρμα δεν ήρθε (είχαμε και δοκάρι), οι δυο ομάδες πήραν την άγουσα για τα αποδυτήρια -καινούρια, πίσω από την κερκίδα- με το σκορ στο 0-2.
Το δεύτερο ημίχρονο μάλλον θέλουμε να το ξεχάσουμε πολύ γρήγορα, κι εμείς και οι παίχτες. Με την κερκίδα να αδειάζει σταδιακά απο το 46' για να πάει να δει το μπασκετάκι, τους εναπομείναντες να παρακαλάνε για μια λήξη  νωρίτερα του κανονικού και τους ποδοσφαιριστές να δείχνουν οι μισοί ότι δεν θέλουν (Προο) και οι άλλοι μισοί ότι δεν μπορούν (ΑΕΕΤ).
Παρ' ότι επίσημα το τμήμα βόλλευ της Πρρο δεν έχει παίξει κάποιο μάτς, οι δύο ομάδες σκέφτηκαν να καλύψουν αυτή την έλλειψη στο γήπεδο της Τριανδρίας, με γιώμες, φάουλ εκτελεσμένα από το κέντρο κατευθείαν στην περιοχή, ενώ ο Σταμ το πήγε κι ένα βήμα παραπέρα, καθώς έπεσε για μανσέτα μέσα στην περιοχή μας σε ανύποπτη στιγμή, με τον ρέφερι να καταλογίζει Μπένανλτι για την ΑΕΕΤ, το οποίο μετουσιώθηκε σε γκολ και έτσι έγινε το 1-2. Να σημειώσουμε εδώ, για να είμαστε δίκαιοι, πως ο Σταμ ορκιζόταν μετά το τέλος του αγώνα ότι δεν έκανε χέρι, αλλά βρήκε την μπάλα μόνο με το στήθος.

Το υπόλοιπο του αγώνα πέρασε με την ΑΕΕΤ να προσπαθεί να ανέβει ψηλά και να πιέσει (κυρίως με στημένα, όπως είπαμε), αλλά να μην μπορεί και την Προο να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα τεράστια κενά στην άμυνα του αντιπάλου. Πράγματι, χάσαμε για ακόμη έναν αγώνα τα άχαστα. Μάλλον η ομάδα πρέπει να δουλέψει τα τελειώματα με 6 επιθετικούς στην περιοχή του αντιπάλου.
 Κατά την διάρκεια του 2ου ημιχρόνου ,μπήκαν στον αγώνα ως αλλαγές και ο Τσολ και ο Τόλης για να δώσουν ανάσες και στήριγμα στην άμυνα.

Η λήξη του αγώνα βρήκε σχεδόν όλο τον κόσμο να τρέχει προς τα αμάξια και τις μηχανές του για να πάει στο μπάσκετ(ενώ το γήπεδο ήταν ενάμισι λεπτό μακριά με τα πόδια). Δεν θα γράψω εδώ τίποτα παραπάνω για την μεγαλειώδη νίκη των παιχταράδων μας επί των κωλόμπατσων. Το αφήνω σε κάποιον που το έζησε ολόκληρο. Θα αρκεστώ μόνο να πώ ότι με το που έληξε το ποδόσφαιρο και μπουκάραμε και οι υπόλοιποι στο μπάσκετ, με κάποιον μαγικό-βουντού τρόπο, άρχισαν να μας πλησιάζουν στο σκορ (και να προηγούνται για μερικά λεπτά), ενώ μέχρι εκείνη την ώρα κάναμε περίπατο! Καρδιοπάθειες!

Πίσω στο “Ελ Πλάστικο”, η ομάδα έδειξε για ακόμη έναν αγώνα ότι αποκτά συνοχή και ωριμότητα, αν και της λείπει η ψυχραιμία σε αρκετές στιγμές, ειδικά στην τελική προσπάθεια. Τα σημαντικά που πρέπει να κρατήσουμε είναι πως: όπως στον προηγούμενο αγώνα με την ΕΑΚ (για να μην πάω πιο πίσω στον Αισχύλο) θέλαμε το γκολ και την νίκη, στο τέλος και με υπομονή την πήραμε σκοράροντας όταν έπρεπε, παρόλη την πίεση από τις χαμένες ευκαιρίες. Έτσι και σε αυτό το μάτς στο δεύτερο ημίχρονο θέλαμε απλά την διατήρηση του σκορ και καταφέραμε να το πετύχουμε χωρίς να γίνουμε ζούγκλα στην άμυνα. Αυτή είναι και η μεγάλη αντίθεση με τις προηγούμενες χρονιές, όπου μπορεί να ήμασταν ανώτεροι σε πολλά ματς, αλλά να τρώγαμε 2 γκολ στο τέλος και να χάναμε, ή να μην καταφέρναμε να σκοράρουμε.
Φέτος λοιπόν και την μπαλίτσα μας παίζουμε και τα πονταλάκια μας τα μαζεύουμε. Αρχή είναι ακόμη για να ξεκινήσουμε τις προβλέψεις, αλλά things look really good indeed που λένε και στο χωριό μου.

Επόμενη αγωνιστική το ΣΚ 5-6 Νοέμβρη ,μιας και το επόμενο ΣΚ δεν υπάρχει αγωνιστική δράση, πάλι στην Τριανδρία φιλοξενούμε τον ισόβαθμο άγιο γεώργιο νέας κρήνης.