Ένας τίτλος για κάθε τμήμα της εκρηξάρας, ζέστανε λίγο καφέ να στα πούμε αναλυτικά και μάθε μπαλίτσα.
Η ναυαρχίδα φέτος μοιάζει πιο πολύ με ψαροκάικο αφού τις πρώτες 7 αγωνιστικές έχει καταφέρει να μαζέψει μόλις 7 βαθμούς και βρίσκεται στην 5η θέση, αν κοιτάξουμε τον πίνακα ανάποδα. Η διαφορά τερμάτων έχει αρνητικό πρόσημο και μάλιστα είναι στο -3. Όσον αφορά το ματσάκι του Σαββάτου η ομάδα ξεκίνησε εκπλήσσοντας μας. Στο πρώτο 25λεπτο έχει σκοράρει ήδη δυο φορές, ελέγχει απόλυτα το παιχνίδι και γενικά στην κερκίδα προσπαθούμε να καταλάβουμε αν το ζούμε στα αλήθεια ή αν τελικά το χθεσινοβραδινό hangover δεν έχει φύγει ακόμα. Εκεί γύρω στο 28 όμως , με την ομαδάρα να βρίσκεται συνεχόμενα σε σύγχυση, μια γρήγορη αντεπίθεση βάζει τον ΠΑΟΔ στη μεγάλη περιοχή και με ένα εύκολο πλασέ μειώνει σε 2-1. Το γκολ όμως δεν αλλάζει τίποτα, οι παιχταράδες μας συνεχίζουν ακριβώς στην ίδια σύγχυση, αδυνατούν να κρατήσουν την μπάλα και οποιαδήποτε προσπάθεια κυκλοφορίας καταλήγει με εύκολο τρόπο στα πόδια του αντιπάλου. Κάπως έτσι πλησιάζοντας προς το ημίχρονο ο ΠΑΟΔ πάλι με μια γρήγορη ανάπτυξη κάνει το 2-2. Αυτό ήταν, στην κερκίδα πειστήκαμε ότι έχουμε έρθει στο σωστό γήπεδο και οι μαυρομωβ παίκτες είναι τα παλτά που μισούμε να αγαπάμε.
Στο δεύτερο ημίχρονο δεν αλλάζουν πολλά για την ομάδα μας, αλλά τα πιτσιρίκια του ΠΑΟΔ έχουν κουραστεί και έτσι δεν δημιουργούνται και πολλές ευκαιρίες, ωστόσο σε μια από αυτές, για 3η φορά με παρόμοιο τρόπο, ο ΠΑΟΔ σκοράρει και περνάει μπροστά. Οι παιχταράδες μας, μετά το χαστούκι της ανατροπής, σαν να ξύπνησαν λίγο και προσπάθησαν να βγουν μπροστά. Παρ´ολα αυτά απείλησαν μόνο με δυο κεφαλιές από στημένες φάσεις (η μία σταμάτησε στο δοκάρι και η άλλη στον γάτο του ΠΑΟΔ που με πολύ καλή εκτίναξη κατάφερε να αποκρούσει) και κάπως έτσι γράφτηκε άλλη μια ήττα στη φετινή πορεία της ομάδας. Μυρίζει συνέλευση ποδοσφαιρικού τμήματος.
Η σπυριάρα των Μπουμ και Ζ. έχει βαλθεί να μας τρελάνει, αφού φέτος έχει ξεκινήσει δυναμικά με ένα 7/7. Αυτό το τρελό σερί, δυστυχώς, σταμάτησε στο κλειστό της Πολίχνης με αντίπαλο το μετέωρα. Η ομάδα δυσκολευόταν αρκετά στο να σκοράρει ωστόσο με αρκετά καλές άμυνες κρατούσε τον αντίπαλο κοντά. Ο δίμετρος γίγαντας του αντιπάλου μάζευε όλα τα ριμπάουντ κάτι που δυσχέραινε αρκετά την κατάσταση τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά. Το παιχνίδι είναι ο ορισμός του ντέρμπι καθώς οι ομάδες πάνε χέρι χέρι, και λίγα δευτερόλεπτα πριν το τέλος τα Μετέωρα κάνουν το 64-61. Η μπάλα καίει και ο χρόνος κυλάει, ο Κουμ παίρνει το 3ποντο και το αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας μοιράζει εγκεφαλικά. 64-64 και τα Μετέωρα στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που απομένουν δεν καταφέρνουν να σκοράρουν. Παράταση.
Πολύ κούραση και στις δυο ομάδες, οι δυνατές και καλοστημένες άμυνες εξοντώνουν τους παίκτες, 5 λεπτά συνεχόμενης αγωνίας το σκορ έχει διαμορφωθεί στο 67-67, η ομάδα έχει την ευκαιρία να πάρει το διπλό στην τελευταία επίθεση και να συνεχίσει την ξέφρενη πορεία αλλά τα καμάρια μας αδυνατούν να σκοράρουν. Δεν πειράζει. 2η παράταση. Τα πρώτα λεπτά συνεχίζουν στον ίδιο κουρασμένο ρυθμό. Ωστόσο, οι αντίπαλοι ξεκλειδώνουν την άμυνα της Προο και λίγα δευτερόλεπτα πριν τη λήξη και το οριστικό τέλος το σκορ είναι 79-75. Ο MVP της κερκίδας, κατεβάζει την μπάλα σουτάρει και το βάζει, 79-78 (31 πόντοι για τον ίδιο). Δεν υπάρχει άλλος χρόνος όμως. Το τρένο κάνει στάση στην Πολίχνη, μακάρι να μη ξανασταματήσει ποτέ.
Τα κορίτσια μας μετά τα συνεχόμενα χαστούκια Παρασκευή και Σάββατο σε μπάσκετ και μπάλα αντίστοιχα , αποφάσισαν να μην μας προσφέρουν έντονες συγκινήσεις. Μετά την μικρή αντίσταση στο πρώτο σετ, το δεύτερο ανήκει δικαιωματικά στην ομάδα του Δέλτα. Ωστόσο, η ομαδάρα μαζεύεται, αντιδράει και με μια πολύ καλή εμφάνιση καταφέρνει και παίρνει το τρίτο σετ. Στην κερκίδα κοιταζόμαστε ανήσυχα, μια σκέψη κυκλοφορεί στα μυαλά όλων και σκεπτόμενοι την εμφάνιση των κοριτσιών στο σετ που μόλις τελείωσε, αναρωτιόμαστε ομαδικώς: «βρε λες να μας βγάλουν ασπροπρόσωπους οι κοριτσάρες μας αυτό το σκ;;;». Το 4ο σετ βρίσκει την ομαδάρα αρκετά κουρασμένη, με αποτέλεσμα όσο πλησιάζουμε προς το τέλος να χάνουμε και ευκολότερα τους πόντους. Η αντίπαλη ομάδα φτάνει τους 25, το σετ λήγει. 3-1 και η κερκίδα συνεχίζει να τραγουδά προκειμένου να αλλάξουν τα απογοητευμένα πρόσωπα των παικτριών. Τα κορίτσια απαντάνε στο κάλεσμα της κερκίδας και 10 λεπτά μετά η λήξη του αγώνα τραγουδάμε ακόμα! Άντε και με τη νίκη την επόμενη φορά.
0/3 αυτό το σκ για την Έκρηξη. Κλείνω και γω βιαστικά το λαπτοπ γιατί έχω αργήσει ήδη στη συνελα και θα με κράζουν!
