Το προηγούμενο Σάββατο στην Τριανδρία η Εκρηξάρα μας τηγάνισε ακόμα λίγο τα μυαλά μαζί με τον καυτό ήλιο. Μετά από ένα σχετικά σφιχτό και μοιρασμένο πρώτο ημίχρονο, βάλαμε 3 γκολάκια στο 2ο και ησυχάσαμε. Καλό παιχνίδι και από τις 2 ομάδες αλλά η Εκρηξάρα μόνο σκόραρε. Στο 63' άνοιξε το σκορ ο Άλεξ, στο 79' ο Τζεης ευστόχησε σε ΠΕΝΑΛΤΝΥ και στην τελευταία φάση του αγώνα ο Κώστας έκανε το τελικό 0-3 και παραδόθηκε αμέσως μετά στις αγκαλιές και τα θωπεύματα των συμπαικτών του.
Ήτανε Σάββατο και το ημερολόγιο στον τοίχο έλεγε 27 Οκτώβρη του 2018. Είχε ξεχάσει βέβαια (το ημερολόγιο) να ενημερώσει για την αλλαγή της ώρας, και έτσι η νύχτα με τα κοράκια στην πόλη υπήρξε ατελείωτη. Ευκαιρίες βέβαια ψάχνουμε κ μεις για να την καθυστερήσουμε αυτή τη ρημάδα νύχτα. Ή μέρα. Δεν έχουμε αποφασίσει ακόμη.
Ήτανε Κυριακή και το ημερολόγιο ακάθεκτο στον τοίχο του, έλεγε 28 Οκτώβρη του 2018. Το οποίο μας ενημέρωσε εν τέλει για την αλλαγή της ώρας, αλλά κάτι τα F-16 που σφυροκοπούσαν για να χαίρονται οι εθνικόφρονοι, κάτι η αυπνία, κάτι ο ήλιος που σε καίγε κάτι τις τέλος πάντων, χάσαμε την αίσθηση του χρόνου και βρεθήκαμε χωρίς να το καταλάβουμε στην Τριανδρία πίνοντας μπύρες. Κυριακή γαρ και μεις πιστοί στο ραντεβού ανεβήκαμε την ανηφόρα. Μπουσουλώντας αλλά αυτό δεν έχει σημασία. (Μάνα τις κυριακές έχει γήπεδο να ξέρεις. Κάποιες φορές και Σάββατο αλλά για αυτό φταίει η Ε.Ψ.Μ, όχι εγώ)
Ήτανε και κάτι τύποι που μέσα σε όλα αυτά τα κάτι, πήρανε την ηρωική απόφαση να παίξουν με το τόπι τους. Ήρθανε και από άλλη πόλη λέει, μακρινή, για να παίξουνε στην Τριανδρία. Κάνανε χιλιόμετρα λέει! Μωρέ μπράβο κουράγια. Οι υπόλοιποι ακόμη χορεύαμε. Έναν περίεργο ρυθμό ΕΙΣΑΙ ΑΛΚΟΟΟΟΟΛΛΛΛ ΚΑΙ ΓΩ ΕΙΜΑΙ ΓΚΟΟΟΟΟΛΛΛΛΛΛ ΚΑΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ ΚΟΥΝΑΩ ΤΟ ΚΑΣΚΟΟΟΟΛΛΛΛΛΛ
Και φάσεις γίνανε. Και γκολ μπήκανε. Και ένας Μέσι λέει έπαιζε. Και μία πολύχρωμη κοκκινομάλλα όπου μαζί με ένα ΑΣΤΕΡΙ σπάσανε τους σιχαμένους τους διαχωρισμούς. Μάλλον. Έτσι μας είπαν δηλαδή στο τέλος. Βέβαια, και δράκος να μας έλεγαν πως έπαιζε μαζί μας, θα τους πιστεύαμε. Τίποτα πλέον δε φαντάζει ακατόρθωτο τις Κυριακές.
Ήτανε Κυριακή 28 Οκτωβρίου του 2018. Ώρα: περασμένη αλλά αδιάφορο. Και λίγο ακόμη ρε σεις να κρατούσε. Και να μην βιάζονταν οι παγουράδες να μαζέψουνε νερό. Θα τους δίναμε εμείς. Και να μην ερχόταν Δευτέρα και φτου και απτην αρχή. ΠΟΛΛΑ ΖΗΤΑΜΕ ΔΗΛΑΔΗ;; anyway..
Το ρολόι δείχνει 4.30+ και στο συννεφιασμένο Μεγαλέκο ο διαιτητής δίνει το σύνθημα για την έναρξη της 5ης αγωνιστικής για την εκρηξάρα μας. Η ομάδα μπήκε με μια χαλαρότητα, βαρεμάρα ίσως να είναι καλύτερη λέξη. Ωστόσο, μετα απο 35+ λεπτά ενός παιχνιδιού που το Περα δείχνει να κοντρολάρει , πολλές παροτρύνσεις του Ελ Καδρον να παίξουμε κάτω τη μπάλα και να μη τη γκαγκανιάζουμε, ήρθε η ώρα, η ώρα του γκολ. 1-0 κόντρα στη ροή του παιχνιδιού . Τρομερό σπάσιμο μπάλας του Νέζου στον Τίμο ,ο οποίος έκανε τη δουλειά του και έβαλε τη μπαλα στα δίχτυα. Η ΠροΟο ανεβάζει λίγο ρυθμό, και χάνει μερικές φάσεις.Η κεφαλιά του Νέζου από κοντινή απόσταση ξεχωρίζει. Το υπόλοιπο του πρώτου 45λεπτου κύλησε σε τέτοιο ρυθμό , και οι δύο ομάδες δημιουργούν φάσεις αλλά η εκρηξη να έχει πλέον το πάνω χέρι.
Στο 2ο ημίχρονο, μετά την επιτυχημένη ομιλία του coach Δ. ,η έκρηξη μπαίνει πιο δυναμικά, κρατάει και κυκλοφορεί περισσότερο μπάλα, και φτάνει με περισσότερες αξιώσεις στην εστία του αντιπάλου. Σε μία από αυτές τις φάσεις μετά το χτύπημα κόρνερ υπερ μας, το Περα βγαίνει στην αντεπίθεση , και παρ’ολο που ο Σταρ της ομάδας κατάφερε να κόψει αρχικά τη μπάλα, μια μικρη ολιγωρία, η μπάλα καταλήγει στον Τζερόνιμο ο οποίος με διώξιμο στραβοκλωτσιά, την στέλνει στον Πορτιερο Ντιο, με τον τελευταίο να την πιάνει. Το κίτρινο κοράκι δείχνει έμμεσο και η ισοφάριση του Πέρα είναι γεγονός. Ο coach Δ. προχωράει λίγο μετά σε αλλαγές για να ηρεμήσει την ομάδα , η οποία πλέον είναι φανερά εκνευρισμένη με τον τρόπο ισοφάρισης. Βγαίνει το καραφλό βέλος, μέσα ο Σιρ Τακης Λεμονης. Η ομάδα ξεπερνάει το σοκ και βγαινει στην επίθεση. Σε μία επέλαση του ψηλού (όχι του ελ καδρόν, του άλλου του άμπαλου που έχουμε στην άμυνα) λίγο μετά το 70’ κερδίζει αυτό που σε προηγούμενη ανασκόπηση έθεσε πολύ σωστά η Μπερδεμένη. Τι είναι αυτό που όταν στο δίνουν χαίρεσαι και όταν το κάνεις εσύ διαμαρτύρεσαι; 1 λέξη, 8 γράμματα, πολλές ερμηνείες. ΠΕΝΑΛΝΤΥ. Ο ψηλός(όχι αυτός που το κέρδισε, ό άλλος ο καλός, ο Ελ Καδρον) αναλαμβάνει την εκτέλεση και σαν άλλος Πεντραγκ Τζορτζεβιτς σκοράρει ακόμα μια φορα από τα 11 βήματα.
Μόλις 2 λεπτά μετά, ο ελ καδρον παίρνει για ακόμα μια φορά την ομάδα από το χέρι και την βάζει σε προβάδισμα 2 γκολ.Παράλληλη του Σταυρου και τελείωμα Ψηλού με το αριστερό, λες και έβαζε ένα ποτήρι νερό. Εντωμεταξύ, μπαίνουν στο παιχνίδι Ο Τσολ, ο Ντίνος και ο Κορτε. Λίγο μετά το 80’ , έπειτα από ένα ωραίο σπάσιμο στη μεγάλη περιοχή, ο Τσολ στέλνει τη μπάλα στο πλεκτό και εκτός από το ο,τι ο αγώνας πάει για ένα ακόμα πάρτυ, βάζει και την Εκρηξάρα στην 1η θέση του βαθμολογικού πίνακα(Ισοβαθμία με την Παναγια στην 1η θέση, ίδια διαφορά γκολ, αλλά η καλύτερη επίθεση κερδίζει). Το ματς οδεύει προς τη λήξη και όλα δείχνουν ότι το σκορ θα παραμείνει 4-1.Ο Τσολ όμως ,μετά από μπαλιά στο χώρο βγαλμένη από Premier league του Σταρ τη ομάδας, βρίσκεται στη γωνία της μεγάλης περιοχής και με ένα εκπληκτικό σουτ τη στέλνει λίγο πιο μέσα από τη συμβολή των δοκαριών και γράφει το τελικό 5-1.
Ο διαιτητής, δεν αφήνει ούτε τη σέντρα, λήγει το ματς και ο κόσμος στην κερκίδα ανεβάζει την ένταση της φωνής και πανηγυρίζει για μία ακόμα καλή εμφάνιση της ναυαρχίδας. Αγκαλιές με τον Ελ Καδρον και τον Τίμο, στην έξω μεριά του φράχτη ο λαός , στην μέσα παίχτες - προπονητές , κανά δυο καλές πάσες μπύρας από την κερκίδα στους διψασμένους ποδοσφαιριστές και 1.2.3. Έκρηξη Μέσα Στο Μυαλό , Λα λα λα λα λα λα λα λα κλπ κλπ.
Y.Γ. Στο γήπεδο κρεμάστηκε πανό για τον Γιώργο από την Πάτρα που έφυγε τόσο νωρίς. Τα συλλυπητήρια μας στους κοντινούς του ανθρώπους και στην συλλογικότητα της Αυτόνομης Ποδοσφαιρικής Ομάδας.
Στο αγγλικού τύπου γήπεδο της Μίκρας, μιας και οι κερκίδες-παγκάκια βρίσκονταν μόλις δύο μετρά μακριά από την πλάγια γραμμή του γηπέδου (πράγμα που επέτρεπε τον εποικοδομητικό διάλογο και τα πειράγματα με τους παίκτες μας) η Έκρηξη φιλοξενήθηκε από τις Ελπίδες Θερμαϊκού Θέρμης. Μόλις το ρολόι έδειξε 13:12 ο διαιτητής σφύριξε την έναρξη του παιχνιδιού.
Μετά τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά η Έκρηξη πήρε τον έλεγχο του αγώνα. Με ηρεμία και build-up που ξεκινούσε από την άμυνα δημιούργησε νωρίς ευκαιρίες για να πετύχει γκολ. Οι προσπάθειες τελικά ευδοκίμησαν στο 25' όταν ο Νέζος μπήκε στη περιοχή και με ψυχραιμία πλάσαρε τον τερματοφύλακα. Λίγο μετά η αναγκαστική αλλαγή του Λέω λόγω τραυματισμού (μονός του), δεν άλλαξε το μοτίβο του παχνιού, με την ομάδα της Θέρμης να χάνει μετρά στο γήπεδο και να περιμένει, χωρίς να έχει πρωτοβουλία. 4 λεπτά πριν συμπληρωθούν τα 45' ο Μήτσουλας με κοντινή κεφάλια, μετά από εκτέλεση κόρνερ, θα διπλασιάσει τα τέρματα για την Έκρηξη, σκορ με το οποίο έληξε το πρώτο ημίχρονο.
Με τον ίδιο πρωταγωνιστή ξεκίνησε και το δεύτερο ημίχρονο αφού στο 49' χρίστηκε και πάλι σκόρερ. Δεν πέρασαν 10 λεπτά και ο συνήθης ύποπτος Νικηφόρος ανέβασε το δείκτη του σκορ στο 0-4. Απ' το σημείο αυτό και μετά ο ρυθμός εντός αγωνιστικού χώρου έπεσε ολίγον τι, όχι όμως και στη κερκίδα η οποία ήταν κεφάτη καθ' όλη την διάρκεια του αγώνα, με περίσσεια φωνή και κατανάλωση μπύρας. Με το σκορ να είναι 0-4 ο coach προέβη σε αλλαγές και στις τρεις γραμμές. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι νεαροί παίχτες της Θερμής παρόλο το εις βάρος τους σκορ, προσπάθησαν να δημιουργήσουν καταστάσεις γύρω από την περιοχή μας, αν και τελικά εμείς ήμασταν αυτοί που πετύχαμε ακόμα ένα γκολ: στο 92' ο Τίμος διαμόρφωσε το τελικό 0-5.
Ένα εύκολο κυριακάτικο μεσημεράκι για την Έκρηξη που την βρίσκει να διατηρείται στην κορυφή του βαθμολογικού πινάκα παρέα με έναν συγκάτοικο.
Επόμενο παιχνίδι με το Πέρα, την Κυριακή στις 16:30, στο γήπεδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου απέναντι από το Ποσειδώνιο!
4.10 μ.μ. Σάββατο πρώτο ΣΚ του Οκτώβρη στην Σαλονίκη.
Ώρα που η πόλη ησυχάζει. Κλειστά τα εμπορικά, κλειστά και τα περισσότερα στόρια των διαμερισμάτων, μια και ο Σαλονικιός μετά τα τσίπουρα και την μασαμπούκα, την θέλει την μεσημεριανή του σιέστα ...
Ώρα που ο σωστός και γνήσιος Προοδευτικάριος, μόλις έχει ξυπνήσει από την βραδυνοπαρασκευιάτικη κρεπάλη, έχει προλάβει να βγάλει την τσίμπλα από το μάτι, να βγάλει τον σκύλο βόλτα, να πιεί στα γρήγορα την πρώτη φραπεδιά , και κρατώντας στο χέρι την δεύτερη, οδεύει χαλαρά προς Τριανδρία μεριά...
Ώρα που οι παίχτες της Εκρηξάρας έχουν φτάσει στην Τριανδρία, για να αντιμετωπίσουν τον "Ιωάνη Παπάφη" ομάδα "ευλογημένη" και δικτυωμένη με όλο το παπαδαριό της πόλης, η οποία φέρει το όνομα ενός ακόμα "εθνικού ευεργέτη".
Επειδή εγώ από μικρό παιδί, είχα μια έμφυτη αποστροφή και αντιπάθεια προς τους "εθνικούς ευεργέτας" χωρίς βέβαια τότε, λόγω ηλικίας, να μπορώ να κατανοήσω τον λόγο, μίσησα αυτή την ομάδα μόλις πρωτάκουσα την ύπαρξη της και το όνομα της.
Για να διαβάσετε όλο το άρθρο κλικ στο "περισσότερα"
